Kinderen leren over de natuur op schoolplein De Drie Linden

Gasten uit groep 7 en 8 gingen als een malle gaten graven in de zandbak

Toen directeur Anne Bloemarts kwam werken op De Drie Linden wist ze meteen dat ze een groener schoolplein wilde. “Elke dag om 13 uur waren we een half uur bezig met het sussen van ruzies en het verzorgen van blauwe hoofden. Ik dacht ‘Hier is een groen plein nodig!’. Op de school waar ik eerder werkte had ik daar namelijk goede ervaringen mee.” Ook bij De drie linden bleek het een gouden greep. “Het speelgedrag van de kinderen is nu zo anders. Ze spelen met de natuur. Balanceren op boomstammen. Gasten uit groep 7 en 8 gaan als een malle gaten graven in de zandbak met peuterschepjes. Alsof ze op het strand zijn. Zo geestig om te zien!” Juf Inge Morgan vult aan: “Overal gebeurt wat. De kleuters dragen pannetjes met water vanuit de regenton naar het keukentje. Ze maken mozaïeken van blaadjes en takjes die ze op het plein vinden. Ze vermaken zich zoveel beter dan eerst en er is veel minder ruzie.”

Eerst uitzoeken van wie het plein nu eigenlijk is

“Het duurde wel even voordat het zover was,” vervolgt Anne. “In 2017 hadden we de eerste gesprekken. We moesten eerst uitzoeken van wie het schoolplein nu eigenlijk is. Het is namelijk deels van ons en deels van de gemeente Den Haag. Dat kostte veel tijd, want niemand wist precies hoe het zat. Daarbij maken de BSO Dak kinderopvang, de stichting JongLeren en de wijkvereniging Wijkz ook gebruik van het schoolplein of hebben ze recht van overpad. Iedereen moest het eens zijn over de plannen en het liefst ook meebetalen.”

Op zoek naar fondsen

De school moest dus op zoek naar fondsen. De stichtingen hadden wel ideeën maar geen geld. Ook de gemeente droeg niet bij in de kosten. Wel in het onderhoud. “Stichting JongLeren heeft een fondsenwerver, die kon ons helpen. Hij diende de aanvragen in, maar het kostte bijna twee jaar om alle informatie te verzamelen die moest worden aangeleverd. Helaas zonder veel resultaat. Ik dacht ‘dat kan ook makkelijker’. Uiteindelijk haalden we genoeg geld op om de basis aan te pakken. Ook de leerlingen zamelden geld in. Een sponsorloop bracht 2000 euro op. En er staat een container op het plein waar oude kleding in wordt verzameld. Voor iedere kilo krijgen we een euro die we gebruiken voor het onderhoud.  We hadden nog wel duizend ideeën, maar het belangrijkste was dat het plein wat koeler werd. In de zomer was het zo ontzettend heet. Daarbij komen sommige leerlingen nauwelijks de wijk uit, dus kennismaken met de natuur vonden we ook belangrijk.” 

De school organiseerde een brainstorm samen met de andere partijen. Ze kozen een architect met een ontwerp dat aansprak. Ook de kinderen dachten mee over het ontwerp, de school informeerde de ouders tijdens een ouderavond en sprak met buurtbewoners. De architect kreeg een kasteelgevoel bij de school, dat zie je vooral terug op het kleuterplein. 

Overal speelt wel iemand

Het grote plein bestaat uit vier delen. Zo is er een speelboom met een klimrek, een wensboom met een huisje, een presentatieboom met een podium en een voetbalveld. Maar waar vroeger iedereen ging voetballen en daar altijd gedoe was, zijn de kinderen nu veel meer over het hele plein verdeeld. Overal speelt wel iemand. Dat geeft zoveel rust en dus veel minder ruzie.  

Inge vult aan: “Kinderen leren ook veel over de natuur. Lieveheersbeestjes waren er altijd al, Nu zijn er ook meer bijen, rupsen en vlinders en er is een mierenkolonie naast de zandbak. Als een spin een web maakt, staan ze er met zijn allen omheen. Ook zijn er veel vogels op het plein, vooral duiven en mezen. Kinderen willen graag weten welke vogels ze zien. Ze zoeken dat dan op in een boek over vogels.” 

Cursus vies, viezer viest

“De docenten worden aangezet tot anders denken,” vertelt Anne. “We willen in de toekomst ook meer buitenles gaan geven en bewegend leren. We hebben bijvoorbeeld grote bakken waarin we van alles uit de natuur verzamelen. Bladeren, eikels en kastanjes. De kinderen krijgen dan opdrachten als ‘zoek rode bladeren’ of ‘maak iets leuks met kastanjes’. Het is hier soms wel een cursus vies viezer viest. De kinderen hebben binnen- en buitenschoenen die ze omwisselen voor en na het buitenspelen. In het begin kregen we wel klachten van ouders dat de kleding van hun kind vol vlekken, scheuren of zand zat. Nu is dat een stuk minder. We zeggen het ook duidelijk bij de intake van nieuwe leerlingen ‘het is een plein waar kinderen vies worden!’”  

“Het is wel belangrijk dat we de bladeren wegvegen uit de gootjes en bij de putten. Anders zakt het water niet goed weg. Verder valt het onderhoud ons reuze mee. De hovenier doet twee keer per jaar het groot onderhoud en wij zijn nog aan het leren wat we wel en niet moeten doen. Af en toe de klimop snoeien en de wilgentakkenhut een beetje bijhouden. Ook zijn helaas niet alle bomen aangeslagen door de droge zomer. In de herfst worden er een paar herplant,”aldus Anne. “Wat ook belangrijk is dat we de lindenzaadjes weghalen voordat ze uitgroeien tot bomen. We willen niet straks De Honderd Linden heten, drie is genoeg!”